Luha at Pag-ibig sa kauri

Luha ang sumisimbolo sa nararamdaman ng tao, kapag siya ay masaya lalo na kapag siya ay nasasaktan dahil sa isang taong minamahal halos di makayanan ang sakit na dulot nito. Alam kong abnormal na magmahal sa kauri. Alam ko din na malaking pagkakamali at napakalaking kasalanan ang magmahal sa kapwa babae. Siguro nga hindi tanggap sa lipunan, pero matuturuan mo ba ang puso kung sino ang dapat mahalin? kung sino ang dapat isipin? Isa lang ako sa mga kababaihan na nagmamahal sa kauri. Dumating nalang ang araw na bigla na lang siyang dumating sa buhay ko, at ng mga panahong iyon may lalaki akong gusto, pero lahat yun naglaho nang makilala ko siya, naging magkaibigan kami, sobrang lambing nya sakin, na hindi ko pwedeng ikaila na may umuusbong na pagmamahal. Sa bawat ngiti at tawa nya ay nagbibigay sigla sakin, nagbibigay ng dahilan para pumasok sa klase, pero ang masakit ay ang katotohanang may iba na siya. Ang swerte nung isa kasi mahal sya ng mahal ko, kung ako sana yun, gagawin ko lahat, hindi ko sya pagmumukhaing tanga, hindi ko sya ikakahiya, kahit kelan hindi sasaktan at higit sa lahat ay ipagmamalaki at ipagsisigawan pa. Nang dumating yung araw na hindi ko na kinaya sinabi ko sakanya ang nararamdaman ko, at dahil dun medyo nailang ako walang rejection na nangyari pero nahihiya ako sakanya at minsan nakakaramdam ng pagseselos pag kasama nya yung isa, di ko alam kung ano ba nagiging hitsura ko kapag kaharap ko sila, alam ko nagmumukha akong tanga at kawawa kaya minsan tinitingnan ko yung mahal ko sa mata habang nakatingin din sya sakin, hindi ko alam kung iiyak ako, ngingiti o patay malisya nalang, pero mas pinipili kong umalis kunwari may bibilhin o may pupuntahan saglit. Hanggang sa dumating yung araw na kinatatakutan ko, uminom kami, nalasing ako at sa di inaasahan nawala na ako sa katinuan, ngayon tuluyan na kami hindi nagpapansinan, kapag nakakasalubong ko sya sa school, mas lalo lang akong nasasaktan, hindi ko malaman ang gagawin, kung alam lang nya na sobrang miss ko na sya, na gusto ko na ibalik yung dati naming samahan, nahihirapan na ko ng sobra.. Solusyon ba ang palagiang pag-inom para kahit papaano ay makalimot? Minsan nga hindi na ako pumapasok sa klase para lang wag ako mahirapan, para makaiwas sa sakit na alam ko pag nakita ko sya ay masasaktan lang ako. Kung alam lang nya na may blog ako para sakanya. Gusto ko lang ilabas dito lahat-lahat ng sakit na nararamdaman ko. Gusto ko lang na malaman nya na mahal na mahal ko sya, pero kahit anong gawin ko, kahit pa siguro umiyak ako maghapon at kahit palagi ako malungkot hindi na maaayos ang dati naming pagsasamahan. Hanggang tingin na lang ako kapag dumadaan sya, hanggang pakinig na lang ako pag tumatawa sya, sa ganung bagay masaya na ako sabi ko nga sakanya "basta okay sya, okay na din ako." At tulad ng sabi nya sakin "nandito lang ako para sa'yo." Paano na ako ngayon? Mayayakap ko pa ba sya? Makakasama? Makakakwentuhan? Makakabiruan? Napakahirap magpanggap na masaya ka na kahit alam mo sa loob mo na gusto mo na umiyak dahil para kang pinapatay unti-unti sa sobrang sakit. Ang hirap ngumiti, ang hirap tumawa, ayoko ng magsinungaling. Kelan nya kaya ako tatawagin ulit na "ANNE!" nahihirapan na ako, hindi ko na kaya. Gusto ko na maging maayos ang lahat. Patawarin mo ako, hindi ko sinasadya. Alam mo isa lang ang direksyon ng buhay ko laging papunta at pabalik sayo. Matutulog na naman ako na may luha sa mga mata, hanggang kelan ito papatak? ikaw lang ang makakapagpahinto nito at alam ko kaya mo ito palitan ng luha ng kaligayahan. Mahal kita ng higit pa sa akala kong kaya ko. Sana mabasa mo ito. I want to say SORRY I want you, to know I care, I want to say I'm blind, for seeing someone that wasn't there, I should have been more trusting and listened to my heart coz you're the only thing and its tearing me apart. I really missed the way you hold my hand/s, the way you look at me, the way you care and the way you smile it really means a lot to me. They say "time heals all wounds" if that is true, then I guess mine go deeper than pain. There are no words to choose over loosing you. I guess I found out too late and now all I feel is heartbreak that only hurts when I breathe.. And now 1 question still linger... Where do broken hearts go?